🏓 پایان باشکوه مسابقات جهانی تنیس روی میز ۲۰۲۵ در دوحه و آغاز شمارش معکوس لندن ۲۰۲۶

مسابقات جهانی تاریخی در دوحه صحنه را برای یک صدمین سالگرد در لندن آماده می‌کند

پس از نه روز فراموش‌نشدنی مسابقات تنیس روی میز در سطح جهانی، فینال مسابقات جهانی تنیس روی میز ITTF در دوحه ۲۰۲۵ عصر یکشنبه به پایان تماشایی رسید و میراثی از دستاوردهای تاریخی، اجراهای موفقیت‌آمیز و لحظاتی را به یادگار گذاشت که برای نسل‌های آینده به یادگار خواهد ماند.

مسابقات قهرمانی از همان اولین سرویس تا آخرین نقطه، نمایشی را به نمایش گذاشت، با بازیکنانی از سراسر جهان که فصل‌های جدیدی را در تاریخ درخشان این ورزش نوشتند. در قلب روایت، هوگو کالدرانو برزیلی بود که با تبدیل شدن به اولین بازیکنی از آمریکای جنوبی که به فینال مسابقات انفرادی قهرمانی جهان رسید، تاریخ را خلق کرد و یک مدال نقره برجسته را به دست آورد که نقطه عطفی برای تنیس روی میز پان‌آمریکاست.

قهرمانان جدید و دفاع از افتخار

وانگ چوکین چینی اولین قهرمانی خود در مسابقات انفرادی جهان را پس از سال‌ها از دست دادن نزدیک به دست آورد و کالدرانو را در نمایشی استادانه شکست داد که وضعیت او را به عنوان یکی از مجریان نخبه این ورزش تأیید کرد. این پیروزی نشان‌دهنده ظهور یک قهرمان جدید جهانی بود و به تلاش طولانی او برای افتخار تک‌نفره در بزرگ‌ترین صحنه پایان داد.

سون ینگشا، مدافع عنوان قهرمانی، یکی از به یاد ماندنی‌ترین نمایش‌های مسابقات را انجام داد و با موفقیت تاج انفرادی زنان خود را در یک فینال حماسی هفت بازی مقابل هموطن وانگ مانیو حفظ کرد. این مسابقه کلاسیک تقریباً ۹۰ دقیقه‌ای به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فینال‌های قهرمانی جهان که تاکنون برگزار شده است، در خاطر خواهد ماند و عمق و کیفیت فوق‌العاده تنیس روی میز زنان را به نمایش می‌گذارد.

پیشرفت‌های تاریخی در سراسر جهان

ژاپن پایان انتظار ۶۴ ساله خود را برای افتخار دونفره مردان جشن گرفت زیرا شونسوکه توگامی و هیروتو شینوزوکا با پیروزی مهیج مقابل کائو چنگ جوی از چین تایپه و لین یون جو، قهرمان جام ایران شدند. این پیروزی نشان‌دهنده احیای بازی دونفره ژاپنی بود و یکی از احساسی‌ترین لحظات مسابقات را فراهم کرد.

فرانسه با هر دو جفت دونفره مردانش که مدال‌های خود را به دست آوردند، تکه‌ای از تاریخ خود را ساخت – اولین بار برای این کشور از سال ۱۹۹۷. دو دوتایی، فلیکس و الکسیس لبرون، استبان دور و فلوریان بورسو برنز گرفتند و دوران طلایی را برای تنیس دونفره فرانسه رقم زدند.

اروپا با مشارکت قابل توجه برنادت شوکس رومانیایی و سوفیا پولکانوا از اتریش، که اولین زوج تمام اروپایی بودند که از سال ۱۹۶۹ به فینال دو نفره زنان رسیدند، نشان خود را نشان داد. سفر آن‌ها به فینال قلب‌های سراسر جهان را تسخیر کرد و نشان داد که برتری در تنیس روی میز محدودیت جغرافیایی ندارد.

اهمیت این مسابقات با حضور توماس باخ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک، که در چند روز پایانی حضور یافت و به قهرمانان دونفره مردان و زنان انفرادی مدال اهدا کرد، بیشتر برجسته شد. حضور باخ بر جایگاه مهمی که تنیس روی میز در جنبش المپیک دارد تأکید کرد و رشد مداوم و جذابیت جهانی این ورزش را جشن گرفت.

داستان‌های موفقیت توسعه ITTF

مسابقات قهرمانی به زیبایی موفقیت برنامه‌های توسعه ITTF را به نمایش گذاشت و چندین فارغ‌التحصیل از برنامه امیدها و دریافت‌کنندگان بورسیه تحصیلی با آینده در ذهن (WFIM) در بزرگ‌ترین صحنه ورزش درخشیدند. ترولز مورگارد سوئدی، یکی از فارغ‌التحصیلان برنامه امیدها، مدال برنز امسال را به خانه برد، در حالی که برونا تاکاهاشی برزیلی، فارغ‌التحصیل امیدهای ITTF، با برافراشتن پرچم برزیل و الهام‌بخشیدن به بازیکنان جوان در سرتاسر آمریکای جنوبی، به بهترین کمپین قهرمانی جهان دست یافت.

آنت کافمن آلمانی، دارنده بورسیه تحصیلی WFIM، تأثیر توسعه ITTF را در رسیدن به مراحل پایانی مسابقه به نمایش گذاشت، در حالی که بنیامین فرجی، نوجوان ایرانی نشان داد که سرمایه‌گذاری ITTF در توسعه جوانان همچنان در صحنه جهانی به ثمر می‌رسد.

از اقیانوسیه، آدیتیا سارین، فارغ‌التحصیل استرالیایی ITTF Hopes، با همکاری هم‌وطن خود هوان بائه، با شکست دادن ترکیب آلمانی پاتریک فرانزیسکا و دیمیتری اووچاروف در دورهای اولیه، در یکی از چند ناراحتی اولیه این رویداد، تیترهای خبری را ایجاد کرد.

سفرهای فردی فراموش‌نشدنی

مسابقات قهرمانی مملو از داستان‌های فردی الهام‌بخش بود که گستره جهانی برتری تنیس روی میز را در تمام قاره‌ها به نمایش می‌گذاشت. از اروپا، لیا راکواچ از کرواسی و گایا مونفردینی از ایتالیا با بازی‌های بی‌باک خود به نام‌های شناخته‌شده تبدیل شدند و ثابت کردند که با عزم و مهارت، بازیکنان هر کشوری می‌توانند با بهترین‌های جهان رقابت کنند.

تام جارویس از انگلیس تخیل هواداران را با دویدن قابل توجه خود به مرحله یک شانزدهم مجذوب کرد، در حالی که بازگشت باورنکردنی پاتریک فرانزیسکا از ۰-۳ شکست یکی از دراماتیک‌ترین لحظات مسابقات را رقم زد. این نمایش‌ها روحیه جنگندگی را نشان می‌دهد که مسابقات جهانی را بسیار خاص می‌کند.

از آفریقا، محمد البیالی مصری و یوسف عبدالعزیز با تبدیل شدن به اولین زوج آفریقایی که از سال ۱۹۵۱ به مرحله یک چهارم نهایی دونفره مردان می‌رسند، برشی از تاریخ خود را خلق کردند و الهام‌بخش نسل جدیدی از بازیکنان شدند.